Aan de noordzijde van Aruba liggen enkele grotten; in het verleden werd daar door de lokale bevolking naartoe gegaan om er te relaxen en samen te genieten van de dag met een drankje en een hapje. Nu liggen deze grotten in het Nationale park Arikok, waardoor ze minder gemakkelijk bereikbaar zijn. Aangezien wij beiden een jaarpas hebben voor het Nationale park is de toegang voor ons gratis; we togen dus het park in via de ingang van Vader Piet (voorbij de windmolens) om vervolgens over een dirt road (zandweg) met veel dwarse ribbels richting de grotten te rijden. Die blijken een gewilde toeristische attractie te zijn, want het was een komen en gaan van groepen toeristen, allemaal onder begeleiding van een gids.

Je mag geen zaklamp gebruiken in de grot ter bescherming van de vleermuizen. Wel mag je de lamp van de mobiele telefoon gebruik op voorwaarde dat je die naar de grond richt om je weg te kunnen vinden. Flitsen is ook niet toegestaan vanwege de vleermuizen.

Vanmorgen een wandeling gedaan vanaf Shete door Rooi Fluit naar de kust bij Boca Keto en dan weer terug via een hoge heuvel. 

Het beginpunt van de wandeling is ' in the middle of nowhere'; een straat/plaats, die wordt aangeduid met Shete; weinig huizen en smalle straten. Parkeren bij het begin van de trail is dan ook niet eenvoudig. Ik was in mijn eentje, dus er was maar 1 auto om te parkeren, maar zelfs dat is niet eenvoudig. 

Dan de trail op. Die is goed ondoordringbaar gemaakt voor buggies, maar dat betekent ook een behoorlijke hindernis voor een wandelaar. Op de eerste tien meter kwam ik tweemaal bijna ten val vanwege losliggende stenen op een steil opgeworpen hindernis, maar daarna werd het beter. 

Vanmorgen samen met mijn vrouw een route gelopen vanaf het Visitor center van Parke Arikok naar Dos Playa en daarna terug via Rooi Tambu naar het beginpunt. 

Aangekomen bij het visitor center bleek dat daar al heel veel gasten waren. Er was een georganiseerde hike, waar we op hadden willen intekenen, maar die bleek al volledig geboekt te zijn. Vandaar ons plan om dan maar zelf die route te lopen. Uiteindelijk heb ik een plek voor de auto kunnen vinden langs de weg. 

Bij de balie nagevraagd hoe de konditie was van Roi Tambu. Op Aruba heeft het ook behoorlijk geregende in de afgelopen periode, dus het kon zijn dat er water in de rooi zou staan. Maar dat bleek volgens de baliemedewerkster wel mee te vallen.

Dit is een relatief gemakkelijke hike in het Oostelijke deel van het eiland. De Sero Alejandro ligt achter Savaneta. Op de top staat een grote watertank. Daar kun je de auto parkeren. 

Daarna moet je eerst een klein eindje terug naar beneden en bij de eerste gelegenheid linksaf het zandpad op. Na enige tijd passeer je dan het bordje, dat duidelijk maakt, dat je het nationale park Arikok binnengaat. Behalve de daar geldende regels staat er ook vermeld dat je een geldig toegangsbewijs moet hebben van het nationale park. Dat is de reden dat ik steeds aan het begin van mijn vakantie op Aruba als eerste een jaarkaart koop. Vrijwel alle wandelingen komen in het nationale park uit, dus de jaarkaart is snel terugverdiend.

Deze keer een wandeling vanaf het Visitors center van Parke Arikok.
Een voor mij niet bijzonder lange wandeling van 7,6km, maar het bleek een bijzonder zware wandeling te zijn. Niet eens omdat de route tweemaal tot op 130m hoogte komt en daartussen afdaalt tot zeenivo, maar vooral zwaar omdat de tweede rooi bestond uit grote rotsblokken. Bovendien stond er ook nog op diverse plekken water in de rooi.